Ulya

Bu hayatta kimseyle rekabetim yok benim. Kendimledir derdim benim.
Yaşadığım hayatta kimseye nefretim olmadı ama kırıldıklarım çok oldu. Insan sevdiklerine kırılır. Evet ders alan biriyim asla unutmam isterim unutmak. Hafızam çok güclüdür ama keşke unutsam kırgınlıkları. Hassasımdır çok gülerim cevremdekileri güldürmeyi severim bu benim saklanma şeklimdir aslında. Artık üzülmek istemediğimdendir belkide. Soğuk görünüyorum belkide ama içimde hassas bir çoçuk var benim. Hiç çoçuk olamadığımdan orda kaldı büyümedi hiç. Iste o çoçukdan dolayı ben kimseye kötülük yapamam. Kandırdığımı düşünürüm ama kandıramam. Yetim çoçuk hemde daha kötü ne olabilir ki. Ürkek yalnış anlaşılmaktan korkan. Hırçın bazen kendimi koruyabilmem için. Elimdeki ekmeği paylaşabilen çoçuk. Sanki dünyaya geldim geleli beni Allahtan başka kimse duymuyor gibi. Hep o korudu beni. Bu yüzdendir ku, ben anlamam nefisten, anlamam kötü niyetten, anlamam kötülükten, anlamam bazı insanların ne istediklerinden. Neden şükür edemediklerinden. Neden sevemediklerinden. Neden paylaşamadıklarından. Hayat kısa... ulya